▲

» Boeken » Al deze Stenen voor Sparen en Lenen » Hoofdstuk 9 » Pagina 107-108

9. Lutjebroek

De geestelijkheid liet zich ook danig gelden. Onder invloed van Pastoor Gielen, die de Eerwaarde Gribbeling was opgevolgd, valt in 1927 een eerste besluit over een onderwerp dat met sociaal beleid te maken heeft: de bank kiest voor het lidmaatschap van een steunfonds aan nabestaanden van Kassiers die door een overval of aanranding overlijden. Maar de Geestelijk Adviseurs laten in de loop van de tijd ook niet na op Algemene Vergaderingen te waarschuwen voor al het verschrikkelijks dat om ons heen gebeurt.
Een paar voorbeelden:

• 1916 De Pastoor waarschuwt tegen vreemde aardappelrooiers en tegen vrouwenarbeid op het land of in de fabriek, daar dit geestelijken lichaamlijk zeer ongezond voor hen is.
• 1918 De Pastoor waarschuwt voor sparen bij de Nutsspaarbank wegens de antikatholieke geest daar. Er wordt daar geen geld geleend aan katholieken.
• 1943 De Pastoor waarschuwt voor de gevaren van regelmatig bioscoopbezoek.

Regelmatig, zo zegt hij, passeer ik de cinema en als ik dan zie hoe jeugdige personen daar in de rij staan, slaat mij de schrik om het hart. Vooral kinderen en zeker de opgroeiende jeugd dienen te beseffen dat in dergelijke oorden geen heil te vinden is. Alle leden van de bank, het merendeel zelf ouder, vraag ik om met hun kinderen te spreken zodat de jeugdigen zich niet meer zo lichtvoetig naar een dergelijke plaats begeven.” in 1960 zou de bank samen met Grootebroek en Hoogkarspel een bioscoopreclame in het City theater betalen.

In 1960 wint Joke Slagter de “Zilvervlootprijs” in een radiopuzzel wedstrijd. De prijsuitreiking in aanwezigheid van de heer P.B.B. Ideler van de Centrale Bank. Joke ontvangt de prijs uit handen van A.N. Jong, voorzitter en Th. Broersen, directeur.

Ook tegen andere gevaren en op andere momenten werd gewaarschuwd, bijvoorbeeld tegen “Het rode gevaar Rusland” en de verwereldsing van de gelovigen. Na de tweede wereldoorlog in 1946 nam de invloed snel af en werd de Pastoor niet meer als Geestelijk Adviseur benoemd.

1989. J. C. Reus ontvangt de eremedaille van de orde van Oranje Nassau in goud, van Burgemeester J. W. Haanstra.

In 1948 neemt men de St. Nicolaasspaarbank over en zijn er ineens 1500 spaarders meer bij de bank en het spaartegoed stijgt tot 2 miljoen gulden. Daarmee is een periode van groei en bloei ingezet.
Voor die groei is ook ruimte nodig. Het pand aan de P.J. Jongstraat 121 wordt van Ps. Buijsman gekocht en tot kantoor verbouwd.
Al snel accepteren de leden de veranderende omstandigheden en nieuwe betalingsvormen. Bij de ingebruikname van het nieuwe kantoor stelt de Kassier voor om de veilinggelden in het vervolg via de bank te laten betalen. De voorzitter veronderstelt dat de mannen daar wel voor zullen zijn, maar dat de vrouwen beslist tegen zijn. En dat het dus niet door zal gaan. Maar binnen enkele maanden komen de eerste veilinggelden op de bank binnen en niet lang daarna is het een geaccepteerd verschijnsel.

1989. C. Ootes en J. C. Reus ontvangen het erelidmaatschap uit handen van vice-voorzitter Th. Kok.

Hetzelfde gebeurt natuurlijk met de betalingen van de leden. Contante betalingen verdwijnen snel. De Kassier krijgt daarmee wel inzicht in wat iedereen doet, hetgeen op een goed moment de opmerking ontlokte: “Er heerst hier grote welvaart, getuige de grote belastingbetalingen door velen.”

 

---