Wat eraan vooraf ging

In het voorjaar van 1990 komen vertegenwoordigers van een aantal banken in het Grootslag bij elkaar om na te gaan in hoeverre de al bestaande samenwerking verder vorm kan krijgen en kan leiden tot een sterker geheel. De aanleiding was een toespraak in december 1988 door Ir. M. Timmer, consulent voor de land- en tuinbouw in Noord-Holland. Hij benadrukte de noodzaak van schaalvergroting en samenwerking. Niet alleen van agrarische bedrijven en agrarische toeleveranciers, maar ook van de bedrijven die op andere wijze nauw betrokken zijn bij de agrarische bedrijfstak. Alleen door bundeling van krachten zal het terrein rond de veiling worden ontsloten en kan voor een goede infrastructuur gepleit worden.
Samen hebben de banken een onderzoek ingesteld naar de toekomstige ontwikkelingen in het gebied en naar de gevolgen daarvan voor de bancaire positie van de Rabobanken.
De hoofdconclusie van het onderzoek is dat de perspectieven voor de Westfriese economie gunstig zijn, mits de regio bereid is eigen regionale initiatieven te ontwikkelen gericht op de speerpunten van economische groei.
Een van de voornaamste regionaal-economische speerpunten is de totstandkoming van een Agrarisch Bedrijven Centrum nabij de veiling in Zwaagdijk. Gelet op de belang van de leden van de banken bij een voorspoedige ontwikkeling van dit com is vestiging van een grote en sterke Rabobank hierin van eminente betekenis.
De Rabobank, die na de fusie van de banken in het Grootslag zou ontstaan, voldoet zeker aan de voorwaarden om hierin een plaats te hebben en kan daardoor een relevante bijdrage leveren aan de verdere ontwikkelingen van dit bedrijvencentrum.
Het gaat snel. Een fusiecommissie bereidt het proces voor en binnen korte tijd kan bij alle deelnemende banken de stemming plaatsvinden. Vrijwel overal zien de meeste leden het belang in en de fusie wordt overal met een meerderheid aangenomen.
Natuurlijk zijn er verschillen. in Wervershoof is men unaniem voor fusie en klinkt applaus. In Lutjebroek daarentegen is de nodige aarzeling. Zowel de voorzitter als een aantal leden zijn niet direct voorstander. Ook de oud-directeur Th. Broersen heeft zijn bezwaren, hij ziet het moment van fusie als een “Zwarte Dag”. Maar ook daar zijn voldoende voorstemmers om het voorstel de eindstreep te laten halen. Later zou de directeur erkennen dat, hoewel het zwaar valt de locale zelfstandigheid op te geven, het achteraf gezien voor de bank en de leden een grote vooruitgang is. Bij de Rabobank Drechterland is een kleine oppositie. Op verzoek van één van de leden wordt er hoofdelijk gestemd. De uitslag stemt tot tevredenheid: 18 voor, 2 tegen. Eén tegenstemmer verklaart later dat hij de fusie wel in “het belang van ons allen” vindt, maar dat de financiële onderbouwing in zijn ogen te wensen overliet.
Op 28 juni 1991 passeert de fusieakte bij Notaris Dingemans in Andijk en op 1 juli 1991 is de Rabobank Westfriesland-Oost een feit. Na de fusie ligt al snel het bouwplan ter tafel voor een nieuw hoofdkantoor nabij de veiling op het Agri Business Centrum in Zwaagdijk. Na de grote investering enkele jaren eerder is er aanvankelijk best wat kritiek op deze investering, maar de noodzaak is duidelijk en “het komt er!”
Architektenburo D & T van Manen B.V uit Noordwijk, die al meer grote projecten in Westfriesland heeft gerealiseerd, heeft een goed ontwerp gemaakt. En op 27 april 1994 opent de heer R(inse) Zijlstra, voorzitter van de Raad van Toezicht van Rabobank Nederland en vice-voorzitter van de Eerste Kamer, een mooi en functioneel gebouw.

Het Hoofdkantoor op het Agri Business Complex in Zwaagdijk-Oost.

 

---