» Diversen
» Emigratie
» T'rug nei Andoik » Pagina 8
T'rug nei Andoik (8/14)
Wullem liet nou wat foto's rond gaan, Aaltje zat te snoffen. Neidat 't koffiedrinken
beurt was brocht Gerrit z'n moeder weer nei 'Nes. Truuske begon een broiwerkkie
en Wullem verdiepte z'n oigen in -'t West-Fries dagblad. Hij keek d'r groôsk
van op hoe vlot of dat ie z'n moerstaôl weer opvatte, en kwam een héél
end weg met alles wat of 'r in de krant sting.
Nò, koik 'rs Truuske, deer boi de femieljeberichtte lees Ik dat Jaap Knoin
ankommende vroidag al zestig jaor trouwt is. 'K hew vroeger nag wel met 'm op
teneel zeten, ze weune nou in 't Liornehuis hier in Hoorn. Wat zou ie opkoikke
weneer ik seivens nei de recepsie gaôn zou?
Nou dat denk ik zoid Truuske, deerzo kon je nag wel wat oud-Andoikers teugen
komme. Toedat Gerrit weer thuiskwam namme ze nag een afzakkertje en gonge te
bed. Daagsteran was 't donderdag, en d'r wier overal koneginnedag viert. Gerrit
had deerom 'n vroie dag, dat ze zou nou met de auto an de reed gaon en hier en
deer d'rs opsteke. Vezelf gonge ze metien op Andoik an.
'T was een prachtig zonnigge dag die dertigste April. Ze reede over de nuwe West-Frisia
weg op Andoik an. Gerrit reed een rondje over 't voilingteroin van de groentevoiling
in Zwaagdoik weer of ie z'n werk had. Nou 't gong d'r puur moderner toe op 't
heden. Vroeger moste ze ure kloete nei Bovenkarspel, as ze de vrachtvaarder niet
konne betaalle. Zo brochte ze hullie vrachie koôl den an de man, ok gonge ze
wel met de skuit over de overhaol boi Broekerhaven weerna de piepers in vrachtboote
overladen wierre. As met zo'n vracht de boel deurdraaide kon je nach een lullekke
dotrois hewwe. Gerrit wist van alles te vertellen over z'n werk en ondertussen
rede ze over de tolweg en 't zoidwerk op Wurversouf an. Koik zoid Gerrit deer
ken je zò de verkaôveling weer inraie. In Wurversouf was 't ok alles
vlagge, roôd, wit en blauw met hier en deer 'n oranje wimpel. Skonjoôssies
liepe op hullie sundegsbest overstreit, ok lieppe d'r minse van de fanfaar in
vol ornaat met hun in tremente op 't dorpshuis an. Dat was toch wel een allemachtige
toid leden dat Wullem zòveul driekleure boimekaôr zien had.
Ze wazze boi de zeehoek rechsôf gaon en rede boi Driehuizen Andoik binnen. Langs
de doikweg stinge boi sommigge bouwersbedroiffies snaibloeme an de weg. Een geldbakkie
an een ouwe stoel bonden om 't geld in te doen. Buurtjeskerk was merakel mooi
opgnapt, maar wat liep deer boi 't gemaol nou veur 'n weg de doik op? Deer zel
je van opkoike zoid Gerrit, hier achter doik is nou een jachthaven en in de proefpolder
hewwe ze 'n vekansiedurp neerplant. Zonet zoi Uullem, dat weer eerst de koeie
melkt wiere deerzo melke ze nou toerriste uit. Wullem keek werkelek z'n ouge uit.
Andere artikelen op deze website:
