» Diversen
» Emigratie
» T'rug nei Andoik » Pagina 11
T'rug nei Andoik (11/14)
D'r wazze nou twei weke verstreken nadat Wu111em in Holland neerstreken was,
veur z'n gevoel leek 't wel veul langer. Hij had ok zoveul dinge dein en zoveul
plaasse bezocht in die veertien dage. Van 't meiste had ie bar genoten. Op de
resepsie van Jaap Knoin had ie héél wat ouwe bekende zien. Krante
Keessie was 'r, die vroeger 't suffertje boi hullie an buis brocht toedat ze
nag op Andoik weunde, en ok Piet Kramer die vroeger met de petrumkar liep. Moide
die vroeger bloôzende appelwange hadde, ware nou rimpelege ouwe bessies
worren. Jaap Knoin zelf had meist héél gien erg in de drokte, hij
vroeg wel zeuven keer op die eivend an Wullem of ze dat bloispel nou wel goed
inreppeteert hadde. As wullem den zei dat 't teneel al veertig jaar leden was,
zee ie: Nou je 't zegge ik denk dat je geloik hewwe, maar hoe kwamme we hier
nou zo boi?
Toch had ie van de eivend bar genoten, jongelui van de femielje hadde leuke stukkies
dein in 't West-Fries, en ok was 'r 'n zanggroeppie dat allegaar skoôl en
volksliedjes zong van vroeger. De heéle zaal zong mee, 't was 'n pracht.
Boi 't Andoiker volkslied gonge ze allemaal staan. Wullem had plechtig meezongen:
“Lief plekje grond omringt deur groene doike, deur 't voorgeslacht ontworsteld
an de zee”. Hoewel Wullem niet zo bar veul femielje meer had in West-Friesland
werd ie deur de ien na de are verre neef of nicht uitnodigt en van de ien naar
de are verre kennis met auto's verreeden. Altemet probeerde Wullem 'n dag van
alles te plannen, maar weer of ie ok belande overal kwam ie weer met de ien of
de aar an de praat. Den zat ie zò weer ergens een uur te koppiessen of
wier ie ergens te warmeten uitnodigd. Wullem most toegeve dat de gastvroihoid
meistens altoid goed veur mekaar was, dut zou je zò in Canada toch niet
overal teugenkomme.
De dage ware omvlougen, ien keer was ie een dag d'r met de troin opuit weest.
Hij had een ouwe dienst kammeraad opzocht die héél in Drenthe weunde,
z'n vroegere slaapie had goed boert. Hij had altoid 'n peerdefokkerai had en
dat was nou 'n femielje-bedroif, zelfs Wullem wiste ze nag op 'n peerd te kreggen.
Wullem had 'r 'n overnachting maakt en de are dag hadde ze wat uitstappies dein
in de omgeving. s'eivens werd ie héélegaar t'rug nei Andoik brocht
over de nuwe doik deur de nuwe polder. Van Lelystad nei Enkhuuzen dwars over
't IJsselmeer. In een restaurantje onderweg hadde ze nag een heerlijke maoltoid
genoten. In Andoik was ie nag een week boi 'n zeun van z'n vroegere buurman te
warskip weest zo as ofsproken. Ze wazze bar vriendelek voor 'm weist maar ze
hadde deer 'n bouwerai en ze wazze drok in de weer met tulpekoppe. Zodoende most
Wullem meistens z'n oigen wat vermake, maar dat gong 'm best ôf. Op 'n
middeg was ie nag mee nei de bouw weest boi 't koppen te koiken, hij had wat
viresse zocht in de tulpe en wat grois uit de iresse die deer vlakboi stinge.
'T was 'n mooi middegie weest al met al.
Andere artikelen op deze website:
