Kistemaker

Thuis » Diversen » Emigratie » T'rug nei Andoik » Pagina 12

T'rug nei Andoik (12/14)

Pagina 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14

'T was deuze eerste weke van mei merakel mooi weer weist, dat Wullem was d'r ok nag wel d'rs met de fiets op uit weest. In Canada was ie oigenlek bar woineg op de fiets weest, maar hij was pas tachtig en bar oigenwois. Na een paar kloine rondjes prebeere had ie 't weer aardig onder de knie. Hij was zo 'rs wat deur de verkôveling fietst, en had weer de wondere van de netuur anskouwd die de polders zo hun oigen karakter geve. Hij zag grutto's en skoleksters in de woid, en hoorde leeuwerikke hoog in de lucht.

D'r wazze eende met pulle, en de kiefte prebeerde onder luid geroep met buitelings de inringer boi hullie nest vendaan te houwe. Overal was bedroivighoid op de landeroie. Hier hadde kloine sloôtjes plaas maakt voor breëe wege en bouwersboetjes ware kaste van huize worren met grôte skure en soms nag wat kassebouw. Ja, hier was 't ingroipend veranderd, veul nostalgie van vroeger was voorgoed verleden toid worren. Maar Wullem zag wel dat een hoop gemedder en armoeieghoid ok tot 't verleden behoorde.

Wullem was héél Andoik overfietst, van oost nei west, de knokkel, de horn, de kloingouw en héél de doikweg. Boi z'n vroeger ouwerlek huis was ie ok van de fiets afstapt. Toevallig wisselde 't spuldje van oigenaar, 't huisje sting leeg. Wullem liep om de woning heen en glouwde deur de glaze nei binnen. De weunkamer was leeghaald, hoewel d'r wat vertimmerd was kon Wullem nag hier en deer herkenningspunte onderskoide. De haardpartoi weer vroeger de potkachel teugenan sting was nagenoeg niks veranderd. Wat hadde ze wat boi dat kacheltje zeten, hij met z'n ouders, z'n twei broers en z'n zussie. Hij was nou maar alliendig overbleven, maar hier had ie hele geskiedenisse met ze beleefd. In de hoek van de kamer had 't harmoniumpie staan, weer ze zonder halve note s'eivens psalme zonge. Ja, z'n vader was een vroom manje weist, maar Wullem en z'n Vader hadde mekaar nooit echt begrepen. Wullem was achter huis de vroegere bolleskuur inlopen, in 't betonnen vloertje dat ie vroeger met z'n vader en z'n broers loit had. In de vloer stinge de name skeven van z'n broers Kees en Dirk en ok z'n oigen naam met deerboi de datum 12-6-"28. Dat was nou zestig jaar leden, weer bleef de toid? In de skuiteanbouw over sloôt lag een knoetje met spane.

'N straal zonlicht viel naar binnen en weerspiegelde de beroerring in 't water as een lichtspel op de houten wande. Zwaluwe wazze an 't neste bouwen in 't dakhout. Wullem had héél wat dinge toidens z'n verbloif as een droum beleefd, maar dut plekkie in dut ouwe skuitehuis was héél erg wezenlek voor 'm. Hier was ie Hélemaal t'rug in Andoik, dut riep z'n hele Andoiker jeugd weer boi 'm nei boven. Hier was ie zo vaak met z'n Vader uitvaren nei de bouw, 't was net of ie 't rammelen van 't losmaken van de kettinks van de skuit weer hoorde. Den deed Vader 'n lontje in 't eenpitters aierkookertje, en weneer ie den goed liep en de moter liep warm den skepte Pa al varende z'n klomp vol water en gooide 't water al sissend op de cilinder.
Hier hadde in de oorlogsjare tabaks plante te drougen hangen onder Et afdak.

Pagina 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14

 


© 2001-2024 | Sitemap | Contact

Facebook: Ansichtkaarten van Andijk