▲

» Diversen » De Speelwagen » 1954 » No. 3 » pagina 65-66

Jisp, een schone Zaanse

Eerder verschenen in 'De Speelwagen', 9e jaargang, 1954, No. 3, pagina 65-66.
Uitgave: Historische Genootschappen in Hollands Noorderkwartier.

Als we toilet gaan maken voor een volgende rit, dan rijden wij naar de stal in Wormerveer dikwijls met onze Speelwagen over het dorpje Jisp. We houden dan altijd even in om ten volle ons genoegen te beleven van dit volkomen Noordhollandse plekje met links en rechts zoveel wijd water, dat wij de vraag stellen of Leeghwater nog geboren moet worden. Of was deze misschien wat kopschuw voor de „ijzeren duimen” van de vermaarde ledezetters, wier gerenommeerd orthopaedisch bedrijf Jisp oudtijds een wat pijnlijke roem verschafte?
Ge leest de verleden smarten het dorp niet van het vriendelijk gelaat.

Eenmaal was Jisp een kwieke Zaanse schone. Zeilende schepen en zwaaiende wieken brachten haar welvaart. Maar toen in later jaren een nieuwe tijdgeest aan de Zaanse dochteren het hof kwam maken, koos zij zich een boerenvrijer. Maar nog draagt zij de juwelen uit haar gouden tijd. Op een keurs van groen pronkt ze met een sierlijk raadhuisje en een kerkgebouw met rijk interieur.
Dat raadhuis aan de sloot bij de klapbrug en het kerkje met houten toren tussen het geboomte accentueren het vlakke landschap, dat hier nog van ongerepte schoonheid is, omdat de vloed van beton en staal, welke de Zaanse oevers heeft overspoeld op de grens gekeerd werd.

Maar schoonheid is vergankelijk en al mogen wij de Jispers de lof niet onthouden dat zij hun dorpje met veel goede zorg tegen ontluistering beschermen, het kan gebeuren dat eigen draagkracht niet toereikend is om een zware last op de schouders te nemen. U weet er van, het kerkgebouw toont tekenen van verval en maakt het noodzakelijk ingrijpend te restaureren.
En waar het complete dorpsbeeld van Jisp met recht historisch een monument genoemd mag worden, waarvan de gehele Zaanstreek zeilend, roeiend, vissend en fietsend telkens weer kan genieten, is een beroep op aller offervaardigheid gewettigd.

Van de Zaanse joffers bleef Jisp de schoonste, al was zij misschien de minst bedeelde. De familiebanden zijn echter hecht en de gemeenschapszin is in de Zaanlanden sterk ontwikkeld. Moge Jisp dit ervaren.

 

---