Kistemaker

Thuis » Religie » Album der Gereformeerde Kerk te Andijk » Pagina 1-6

Album der Gereformeerde Kerk te Andijk (1/8)

20 foto's met bijschrift door Ds. Steen, Geref. pred. te Andijk

Voorkant boekje: Album der Gereformeerde Kerk te Andijk

Tusschen Medemblik en Enkhuizen ligt het dorpje Andijk. Schuchter schaarden zijn huizekens zich aan den voet van den dijk, den forschen en den trouwen wachter, die beschermde tegen d' inval van het water, dat vooral des winters aanstormt met woest geweld, Men wist zich veilig. Mocht al eens bij strenge vorst het ijs hoog opkruien en zelfs een enkele maal met donderend geweld neerstorten over den dijk, verpletterend wat het ontmoette - 't was uitzondering.
In de voorbije eeuwen was 't wel anders geweest. Pas omstreeks 1450 schijnt voor 't eerst met ernst de poging aangewend, door paal- en wierwerken te beschermen 't klein gehucht, gelegen in het land van water. En sindsdien werd er naar ververbeet'ring steeds gestreefd.
Hoewel reeds eeuwen oud, bleef Andijk slechts een heel klein dorp. Pas in 1812 werd het een zelfstandige gemeente en ontwikkelde het zich geleidelijk.

Ds. F. van Dorp
Ds. F. van Dorp

In 1916 kwam de groote verandering. Men wist zich veilig achter zwaren, hoogen dijk. Maar wat niet één verwachtte, gebeurde toch. De storm van 14 Januari dreef 't water tot een wilde razernij. Het stormde aan op d' ouden dijk. Al hooger golven beukten ... maar hij hield stand ... Helaas, de wind joeg 't water op tot nooit gekende hoogte en stortte 't over den dijk. Het werd een vreeselijke nacht ... De dijk schuift weg - die schrikmaar snelde door het dorp ... Bewoners vluchtten ... Redt, wat te redden is ... De huizen stortten in ...

Maar uit dit vreeselijke werd voor Andijk iets goeds geboren. O, veel schoons ging er verloren. Het oude, schilderachtige verdween. Maar grooter en mooier werd herbouwd het dorp ... Een tijd van ongekenden bloei ving aan. De dijk werd verzwaard, wegen aangelegd, kanalen gegraven. En huis na huis verrees ... en nog houdt de uitbreiding aan ... Andijk heeft bitt're armoe wel gekend. De bevolking bestond en bestaat alleen uit landbouwers, benevens enkele handelaars. Doch gaf in vroeger dagen bewerking van den bodem slechts een karig loon, dat is geheel veranderd. Inplaats van aardappelen en tuinzaden worden er thans veel bloembollen geteeld. Wondersnel wist de Andijker zich bij de veranderde omstandigheden aan te passen. Enkele tientallen jaren geleden is men er begonnen met 't telen van tulpen en gladiolen. En wel zijn er nog enkele zeer bekende zaadhandelaren, die verschillende tuinbouwzaden laten telen, doch het hoofdbedrijf is de bloembollenteelt. In het voorjaar zijn de velden rondom Andijk bedekt met een heerlijk kleurig bloemtapijt. En moge de schoonheid der tulpen spoedig verdwijnen, in den nazomer komt andermaal een wonder kleurenspel het oog bekoren. Dan een stille symphonie van kleur en vorm en 't diepblauw der lobelia paart met het donkerrood van gladiool haar kleurenklank, opzendend loflied tot des Scheppers eer.

 


© 2001-2024 | Sitemap | Contact

Facebook: Ansichtkaarten van Andijk