» Lectori Salutem
» Nummer 6
" Heui... "
Een Andijker, die nog maar kort in Canada woonde, stond in de buurt van de grote stad, waar hij
werk had gevonden, eens te wachten op een 'lift'. Hij was een dagje naar buiten geweest en probeerde
op deze manier weer thuis te komen. En ja... daar stopte een auto.
Eén van de inzittenden, een vlotte Canadees zo te zien, vroeg: "What's the matter?"
En in zijn beste 'Engels voor Emigranten' antwoorde onze Andijker: "I like to go to town".
"Oh, that's right, come in..." Weg snorde de car alweer.
De Canadezen bleken gezellige praters te zijn en moeizaam beantwoordde de lifter de Engelse vragen ...
"Yes, I come from Holland ... No, I am not so long here ... Thank you, I do not smoke ... "
Hé, hé, op de cursus bij meester Faust leek het allemaal zo gemakkelijk! Het zweet brak
hem uit, want steeds radder kwamen de vragen. Ten einde raad stamelde hij: "I do not speak my
English so good, I can not...", tot een schaterlachen op de voorbank hem verbaasd deed opzien.
"Nou man, ken je den niet eres "Heui" zegge, of ben je je Andoikers ok al weer
verleerd?" ... Toen zag hij het pas!
Twee Andijker jongens van zijn leeftijd! Maar zij gingen indertijd op de Kuyperschool en hij op de
Idenburgschool. En zij waren reeds vijf jaren eerder geëmigreerd.
Plotseling voelde hij zich niet meer zo alleen in dat grote land, waar alles zoveel anders en zoveel
groter is dan in Nederland!
Jan Kistemaker, 1953
