» Lectori Salutem
» Nummer 11
In memoriam Piet Ouwens
Piet Ouwens was in de familie Kistemaker een gewaardeerd persoon.
Het weekblad De Andijker gaf dit 'in memoriam' dan ook een goede plaats op de voorpagina.
Op 18 februari 1991 overleed Piet Ouwens. Van ons is heengegaan een bekend persoon te midden van
de Andijker gemeenschap. Want wie kende Piet Ouwens niet. De man met z'n onafscheidelijke sigaar...
Het begon allemaal in de oorlogsjaren. Toen kwam hij als onderduiker bij de familie Ruiter. Na de
oorlog bleef hij op Andijk. Eerst als loodgieter bij de firma Sietses en later begon hij voor zichzelf
in het winkeltje aan de Middenweg, waar nu Anthos is gevestigd. In de zeventiger jaren verhuisde hij
naar het pand van de firma Horjus aan de Dijkweg, nu Groothedde. Hij was een heel markante figuur tussen
de Andijkers. Een man, die wel vaak een kritische toon liet horen, maar die ook velen behulpzaam was
op allerlei gebied. Ook binnen de Middenstand liet hij zich gelden. Als er acties waren regelde Piet
Ouwens veel om alles voor elkaar te maken, met name bij de jaarlijkse Sint-Nicolaas-aktie.
Maar vanaf zijn jeugd had hij een grote liefde voor het orgel. Hij werd een man met grote gave voor
het orgelspel. Ook had hij een heel eigen mening over kerkmuziek.
In 1946 werd Piet Ouwens vaste kerkorganist van de Gereformeerde kerk in Andijk. En dat bleef hij ruim
44 jaar, totdat zijn gezondheid het niet meer toeliet.
Op eerste Kerstdag nam hij afscheid van de Gereformeerde kerk in Hoorn, na ook daar 16 jaar organist
te zijn geweest.
En dat was eigenlijk het definitieve einde van zijn loopbaan als organist. Hij speelde o.a. in Rouw-
en Trouwdiensten, Kerst-samenzang in Wervershoof, samenkomsten in Sorghvliet, radio-kerkdiensten met
ds. Boogaard. In vele diensten in de regio was hij de man achter het orgel. En hij genoot ervan.
Hij deed een studie dirigeren en werd dirigent van een koor in Opperdoes en een koor in Hoorn. Hij
noemde zich dan ook vol trots Toonkunstenaar. Velen herinneren zich de (vaak kritische) recensies
over plaatselijke uitvoeringen waaruit toch steeds weer de waardering de boventoon voerde.
Naast al deze muzikale inspanningen had hij nog een grote hobby, nl. de stencilkamer in de toren van
de Gereformeerde kerk. Hij verzorgde daar met grote liefde en vakmanschap het interne drukwerk voor de
kerkelijke gemeenschap, zoals het maandblad Appel, liturgieën bij speciale diensten, rouwliturgieën
en feestgidsen. Eenvoudig met een stencilmachine begonnen is deze stencilkamer onder zijn leiding
uitgegroeid tot een onmisbaar onderdeel van de kerkelijke gemeenschap. Dit stencilwerk nam een grote
plaats in zijn leven in en bijna alle dagen was hij in de voormalige kosterswoning in de toren te vinden.
Die zelfde toren, waar hij als loodgieter met veel lef eens de afgewaaide haan weer op durfde te zetten.
Zo zijn er nog wel meer anekdotes. Want lef had hij! Maar wij kunnen alleen maar zeggen: Bedankt, Piet
Ouwens, voor alles wat je voor ons gedaan hebt!
H. Dantuma
Het portret van Piet Ouwens, gemaakt door Marius van Dokkum, typeert hem precies.
Ogenschijnlijk nonchalant, in wezen geconcentreerd bezig.
Zelf was hij trots op deze tekening en wij plaatsen hem graag bij dit 'memoriam': dat feitelijk een
geschreven portret van hem is.
