» Lectori Salutem
» Nummer 26 (2/6)
Twintig jaren: "WOORDKUNST" (2/6)
Een figuur die wij nog maar steeds niet kunnen vergeten, was onze "beschermheer" dokter
G. Sterk v.d. Weg. Samen met dominee G. Morsink, die kort tevoren zijn intrede op Andijk had gedaan
(en die ook heel veel belangstelling voor "Woordkunst" had) vormden zij "een span"...
nou, daar had "Woordkunst" wat an!
Cor Kistemaker schreef in z'n overzicht "15-jaar Woordkunst",
onder meer: "Onze beschermheer èn dominee Morsink, beiden mannen die
"volkser" waren dan Hitler 't kon wensen en die beiden over een
briljante geest en een sprankelende humor beschikten, droegen er niet weinig
toe bij om de feestvreugde te verhogen". Dit sloeg op het eerste
lustrumfeest van "Woordkunst" dat in Maart 1944 werd gehouden.
Ja, het jaar 1944 bracht velerlei onthullingen. Eerstens een vloed van
nieuwe leden; "onderduikers", die op "woordkunst" weer
"boven" kwamen! En waarvan de eigen leden véél konden leren.
Wietze van de Sluis mag wel met name worden genoemd! (Thans Mr. v.d Sluis en
Secretaris van de A.R.Partij in Nederland.) Hij kon gedichten ontleden en
zeggen, waarnaar een ieder met bewondering luisterde.
In datzefde jaar, kreeg "woordkunst" zo maar (zoals veel mensen in
dit leven krijgen) "een vriendin". "Taalbloei" meldde
zich aan. Ook deze Christelijke dames-reciteerclub, stond onder leiding van
de heer Siebesma. Ze werd "beschermd" door Ds. G. Morsink, die
zich ijverig en tenvolle aan dit werk gaf.
De heer Siebesma had met de leden van Taalbloei het gedicht
"Masscheroen" van Dr. W.A.P. Smit ingestudeerd en het werd onder
leiding van de beschermheer, met een passende aankleding en belichting, in De Meiboom uitgevoerd.
De oorlog duurde voort.
Gebrek aan verlichting en een streng toezicht op het naleven van de
verordeningen, noodzaakten de burgers om zich 's avonds na 8 uur niet meer
op straat te vertonen. Het werd voor "Woordkunst" onmogelijk om te
vergaderen. "Taalbloei". die 's middags vergaderde, kon echter rustig doorgaan.
Toen kwam de bevrijding en alles herademde...
"Taalbloei" hield op 1 Juni 1945 de eerste jaarvergadering en zij
nodigde vriendelijk alle leden van "Woordkunst" uit. Natuurlijk
was ook àlles op 't àppel! En "gemengde-vreugde" was toen
"dubbele-vreugde". Dit feest werd gehouden op de zolder van de
schuur van Frans Lieuwen in de Horn. (Thans verenigingsgebouw "De Kooi")
In September 1945 kwamen de "bevrijdingsfeesten", waarin ook
"Woordkunst" en "Taal-bloei" een werkzaam aandeel
hadden. De oorlog echter had overal z'n sporen achter gelaten. Door een
vermoeide mensheid, door woningnood en door geleden armoede, kregen vrijwel
alle verenigingen gebrek aan belangstelling.
Verschillende leden van" "Taalboei" vertrokken van Andijk, om
elders in Nederland werk te aanvaarden. Ook "Woordkunst" raakte
verschillende leden om dezelfde reden kwijt.
Wat nu te doen?... "Liefde ziet geen leed", zegt het spreekwoord.
"Taalbloei" gaf zich geheel (mèt naam en àl) over aan
"Woordkunst", zodat de club op deze manier weer een grote activiteit kon ontplooien.
Op 10 0ctober 1947 hield dokter G. Sterk v.d. Weg voor leden en genodigden
een boeiende causerie over zijn reis naar Indië, maar dezelfde avond gaf
Ds. Morsink te kennen, dat hij Andijk ging verlaten omdat hij het beroep naar Nijkerk had aangenomen.
