» Religie » Masereeuwers "Vrienden van de waarheid" » Pagina 16
In 1885 waren Simon Zwier en Jantje Groot vijftig jaar getrouwd en toen verscheen in de krant de volgende curieuze advertentie:
"Andijk den 15en April 1885. 50 Jarige Echtvereeniging van J. GROOT Nz. S. ZWIER. De jubilaris is in deze gemeente de laatst overgeblevene van de bezetting in de Citadel van Antwerpen, Sept. 1830 tot December 1832. Van zijn makkers herinnert hij zich nog Joost Bart uit Opperdoes, die door een bom gedood werd, Zijn broeder Jan (Bart), die op weg naar de krijgsgevangenschap te St. Omer is overleden. Zijn vriend A.Leeuw van Twisk is in het laatste uur van 't 23-etmaals kanongebulder zwaar aan zijn voeten gewond en te Antwerpen overleden. Het was met Jan Rustenburg en Pieter Freest Jnz. dat hij in 1827 uit deze gemeente als milicien uittrok."
Wie dit verhaal opstelde, weten we niet. Maar steekt er niet wat valse
nederigheid in die naamsverwisseling: J.Groot Nz. en S.Zwier?
Simon Zwier behoorde tot de zeer sterken.Op 26 Juli 1898 overleed hij 89
jaar oud! Zijn vrouw was hem op 25 Maart 1896 reeds voorgegaan. Ze zijn
beiden op het kerkhof van Andijk-West begraven. Simon Zwier is tot zijn
dood Masereeuwer gebleven, ook na de dood van Jan Masereeuw in 1855, toen
de groep reeds kleiner werd en ook na 1884, toen dominee Bosch een groot
aantal Masereeuwers tot de gereformeerde leer bekeerde... Maar een leider
van "'t gezelskip" was Simon Zwier niet.
Het gaat natuurlijk niet aan, om van elke Masereeuwer een uitvoerige
levensbeschrijving te geven. We zullen ons daarom beperken tot enkele
leiders.
De voornaamste daarvan was PIETER VRIEND. Die was op 28 September 1804 te
Andijk geboren als zoon van Jan Vriend en Trijntje
Rol. Hij was beter
ontwikkeld dan de meeste van zijn dorpsgenoten waarvan sommigen zelfs niet
eens hun naam onder hun trouwakte konden schrijven... Pieter
Vriend kon lezen en schrijven en hij bezat de gave van het woord.
Daarom gaf hij als jongeman reeds catechesatie aan andere "vrienden
van de waarheid', zoals de Masereeuwers zich graag noemden.
In zijn jeugd was de kerk nog "gereformeerd", maar na de
"hervorming" van 1816 kwam in 1828 op Andijk een zeer
vrijzinnige dominee Theodorus van Spall. Met de prediking van deze dominee
was Pieter Vriend het lang niet eens en daarom was hij al eens onder de
preek de kerk uitgelopen, zeer tot ergernis van de overige gelovigen!
Dominee van Spall en Pieter Vriend woonden dicht bijelkaar, achter de
Buurtjeskerk. Ze voerden veel gesprekken met elkaar, waarbij Pieter Vriend
geen blad voor de mond nam. Zodoende kreeg hij Ds. van Spall tegen zich.
Het was bij de wet verboden om aan meer dan twintig personen
godsdienstonderwijs te geven en daar werd Pieter Vriend op betrapt. Die
wet was er om scheuring in de hervormde kerk tegen te gaan en overtreding
werd streng gestraft.
Pieter Vriend moest voor de Classis in Hoorn verschenen. Daar zaten Ds.
Jacques Dozy en Ds. 0. van Tricht en dat waren geen kleine jongens! Maar
Pieter Vriend verdedigde zichzelf met alle vrijmoedigheid hem eigen. Hij
kwam er af met de toezegging, dat hij nog één keer catechesatie mocht
houden, maar dan nooit meer. Daar hield hij zich dan ook aan, (om erger te
voorkomen), en wijdde zich toen aan schriftelijke evangelisatie onder de
schutters, die in Brabant lagen.
Zijn broer Klaas was daar ook bij en hielp de leer van Jan Masereeuw mee
verbreiden in het katholieke zuiden...
Zo werd Pieter Vriend de aangewezen man om leider van de groep
Masereeuwers op Andijk te worden. Dat was geen gemakkelijke taak!