▲

» Oud Andijk in Beeld » Deel 1 » Pagina 008

8.
Hier woont nu mevr. Doef v.d. Wal. Voor de liefhebber een ideale plek om te wonen. Wat men zoekt vindt men hier, zon, wind, rust, ruimte, vis en vaarwater voor de deur, en toch zo men wenst „bij de mensen”.
Op deze foto is het huis nog in de oorspronkelijke staat, twee zesroeds ramen, en links het bestederaampje, ook in die kleine ruimte diende zo nu en dan de bedompte lucht te worden ververst.
De woonkamers van dit soort huizen hadden een vrij algemeen eenvoudig inrichtingspatroon. Tussen de ramen stond meestal een bergkastje met aan weerszijden een laatje en deurtje bestemd voor de kleine dingen zoals; de knopendoos, schaar, kam, knip enz.
Er boven op een aardewerk dienblad en een (bijna) altijd pruttelende geëmailleerde koffiepot, er om heen het bestek.
Tegen de voorkant aan de tafel, zo kon dan de krant uitgevouwen worden (voor)gelezen. De echtelieden zaten altijd tegen over elkaar ieder een stoel bij het raam.
Alles wat voorbij ging werd zodoende tweemaal geobserveerd, was er daarna twijfel over de identiteit van de persoon(nen) kon dat daarna worden uitgepraat.
De rest van het interieur was eenvoudig het bestond uit; nog enige stoelen, de klok, familieportretten, spiegel boven de schoorsteenmantel, een kast of iets dergelijks en een pot of hekjeskachtel completeerde het geheel.
Na de oorlog 1940/45 verdween, vanwege drang tot moderniseren, steeds meer deze aanblik, grote ramen verdrongen de kleine.
Binnen ging óók de hele boel op z'n kop, er kwamen bankstellen, abstrakte schilderijen en plastic snuisterijen, veel moois uit het verleden werd als „vort er mee” naar buiten gewerkt.
Inmiddels is men, gelukkig, op deze dwaling terug gekomen al heeft het wel wat lang geduurd. Ook dit huis werd gemoderniseerd, wat wel bleef is het gietijzeren bovenlicht boven de deur, dat is een symbool van welvaart.

 

---