» Oud Andijk in Beeld » Deel 3 » Pagina 49
49.
1925. Een mooie ansicht waarover één en ander over geschreven kan worden.
Het café heeft de plaats van het notarishuis ingenomen en nu zijn het Herke en Els die achter de tapkast staan.
Zijn oorspronkelijke beroep, manufakturier, heeft hij gehandhaafd. Dat zien we aan het exterieur van het café, waarvan tijdens de verplaatsing gebruik is gemaakt om het rechtse deel te veranderen in winkel. Twee etalages en een
portiek, die weer zouden verdwijnen na zijn overlijden. Daarna is er door opvolgende eigenaars zo nu en dan weer wat gewijzigd. Er zijn dakkapellen bijgebouwd en aan de oostkant verrees een garage-berging.
Op het erf van Muus Beets, zelf staat hij voorover gebogen en lijkt met iets bezig te zijn, valt e.a. te ontdekken.
Daar liggen een aantal betonnen waterleidingputjes bestemd voor de hoofdkraan van het PWN, die aanleg is in aantocht en zal het regenbakwater gaan vervangen.
Op elk perceel kwam op één meter afstand vanaf de openbare weg een dergelijk betonnen produkt te staan. Weigeren kon men niet, er was
aansluitplicht, ook al was lang niet iedereen daar blij mee. Over de gedempte gasbron op het erf komen we later in dit boek nog terug.
Dat de winter voorbij is, zien we aan de talloze kale witte kooltjes. Mogelijk zijn ze bestemd voor zaadwinning of verdwijnen ze naar de mestvaalt.
Op dat veldje hebben Muus en zoon Simon later een nieuw woon-winkelpand laten bouwen, nu is dat een kapsalon.
Er was van alles te koop bij de Beetsen, fietsen, potten, pannen, klein aardewerk, glaswerk, zeg maar “de winkel van Sinkel”.
Daarmee hield Simon's echtgenote zich bezig, Simon met reparatie aan de toen spaarzame auto's, aanleg waterleiding, zinkwerk enz.
Het huis van Muus werd, nadat echtgenote Yda Schekkerman was overleden, veranderd. De voorkant werd garage, de achterkant voor Muus. Dat beeld verdween door de komst van Tjibbe
Overmars en Trien Rooker.
Zij veranderden de bestemming van het pand in handel in kruidenierswaren, waarbij Tjibbe de wijk in trok met de bekende “vraagboekjes”.
In de er achter staande huisjes woonden eens de familie's Zwier en Brinksma.
Het paadje er naar toe is er nog steeds, maar de schuit kan niet meer worden afgemeerd, de sloot is later gedempt. We verplaatsen ons nu naar het Buurtje.