» Oud Andijk in Beeld
» Deel 3 » Pagina 66
66.
1917. Net als Cor Sluys en z'n gezin wonen ze hier (nog) mooi, de Zuiderzee binnen
handbereik. Wat te denken van de mooie zomeravonden, even aan de dijk zittend,
tijd voor een praatje en kijken naar zonsondergang.
Maar naast geluk ook angstgevoelens wanneer de golven de dijk beukten en kopjes
en schotels deed trillen, met als dieptepunt Januari 1916.
Die gebeurtenis zou het leven van deze mensen drastisch veranderen, waarvan het
begin op deze ansicht al tot uiting komt.
Ze moeten weg, allemaal. De dijkgracht is al volgespoten met zand en op de dijk
ligt reeds de rail voor zand- en kleitransport.
Voor de huiseigenaren een somber toekomstperspektief, hun eigendommen staan op
erfpachtgrond van Drechterland. Wat zullen ze voor hun kleine optrekjes gebeurd
hebben?
We hebben de onteigeningslijst er weer bij gehaald om te kunnen vaststellen wie
de pechvogels zijn die verdwijnen moeten.
Als eerste is dat Hendrik Kay, gehuwde met Maartje Beemster. Eerder woonden daar
Vok Broer en Teetje Tensen.
Het gammele houten schot, te zien op pagina 72 van het kleine boekje, heeft Hendrik
laten vervangen toen de kinderen groter werden. Dat werd slaapruimte voor de jongens.
Het gezin bestond uit zeven personen en volgens de toen geldende interne wetten
dienden de hennen en hanen de nacht gescheiden door te brengen. De eersten bleven
boven, hoog en droog. In het tweede woonden Jacob Singer, Dirkzn. en Afie de Vries,
in het derde dijkwerker Cornelis de Vries, Janzn. en Tetje Doef (?), in het vierde
Klaas Mantel, Janzn, het vijfde landman, en tevens aanemer, Gerrit de Vries Janzn.,
in het zesde Cornelis-Jan de Vries, Janzn. en als laatste postbode Klaas Dijkman
en Aaltje v. Zwol?
Voor zijn ongelukkige (toen woordterm voor invalide) zoon had hij een kamertje
van het huis vertimmerd tot winkeltje. Zondagsmiddags haalde hij z'n grootste
omzet, dan kwam de jeugd om het schamele Zondagscentje om te zetten in één
cents chocoladereepjes, drop of iets dergelijks. De andere twee huisjes, van Dirk
en Pieter Blokker staan er achter maar helaas zijn ze niet te zien.
Geheel rechts een op een terp staand dubbel woonhuis, nu “De Terp”
genaamd en bereikbaar via Burg. Doumastraat.
Links daarvan een armenhuis, bestemd voor de minst bedeelden zoals weduwen,
alleenstaanden of zij die niet meer in staat waren om te kunnen werken.
Andere artikelen op deze website:
