» Oud Andijk in Beeld » Deel 3 » Pagina 110
110.
Steenzetter, een beroep waarbij inzicht en behendigheid een grotere rol spelen
dan kracht. De plaats der werkzaamheden is de Kathoek, te herkennen aan de stolpen
van Tjade Groot, Fokke Bootsman en de huisjes van timmermansknecht Willem Betzema
en z'n werkgever H.J. de Vries. (zie
pag. 19 en
21 deel 2).
De steenzetters, Brabanders, zijn duidelijk bezig met herstelwerkzaamheden. Dat is af te leiden aan
de weg op de dijk waar het paardepadje nog goed is te zien.
De grote werken, afgraven puin, met klei ophogen en verzwaren, moeten nog beginnen.
De namen van de steenzetters zijn niet bekend, wel van het schijnbaar (vanwege z'n boerepetje) boertje.
Deze man, hij zou het maatschappelijk gezien ver brengen, is niemand anders dan Dirk Zwaan. Daarvoor
gaan we even naar Lambertschaag waar aan het eind van de dorpsstraat, tegenover de dijk, en aan de
andere kant van café “Het Wagenwiel”, Dirk het levenslicht aanschouwde. Dat hij steenzetter zou
worden stond al vast toen hij nog in de wieg lag. Z'n vader en andere familieleden deden niets anders.
Het was hoofdaannemer, Klaas de Geus v.d. Heuvel die het vakmanschap in Dirk ontdekte. Die man had
hij nodig. Hij werd onderaannemer steenzetten.
Als tijdelijk onderkomen verhuisde Dirk naar het Kerkhofpad (De Weet) daar hij de dagelijkse rit
Lambertschaag-Andijk vice-versa, door weer en wind per fiets wel wat bezwaarlijk vond. Over dat huis
zie deel 2 pag. 42.
“Van werken wordt een mens niet rijk” luidt het gezegde. “Van laten werken wel”. Dat betrof Dirk, hij
is er schatrijk van geworden.
Het woord miljonair is ook gevallen, maar de waarheid zal zoals gewoonlijk wel in het midden liggen.
Feit is dat we Dirk en z'n echtgenote Bregje Groot, Sdtr. na afloop van de werkzaamheden aantreffen
in een riante villa te Bergen. Hij had het gemaakt, en hoefde voor de rest van z'n leven niet meer te
werken.
Desondanks deze verworven status bleef Dirk wat hij was: een vriendelijk, eenvoudig man.