» Religie
» Feestkontakt 50 jaar parochie Andijk 1948-1998
» Pagina 13-14
Van alles en nog wat
Wij hebben in de archieven een aantal namen van Parochianen gevonden die vanuit Andijk Priester,
Pastoraal werker, Kloosterbroeder of Kloosterzuster zijn geworden. Onze informatiebron is niet
volledig omdat niet voldoende bekend is wie eventueel is uitgetreden of reeds overleden. Als u
aanvullingen kunt geven zijn uw reacties van harte welkom. Wij kwamen op 8 priesters, 2 pastorale
werkers, 6 broeders en 20 zusters. Van de zusters is ons bekend dat in Aerdenhout Lies Buis (Zr.
Jacintha) woont, en is ingetreden op 10-10-1949. Van de pastorale werkers is Co Kuin nu werkzaam in
de Streek/Enkhuizen, na eerst ander werk te hebben gedaan. De oud-tuinder en ons oud
Parochieraadvoorzitter en Parochiebestuurslid P. Wildoër is vanaf 31-08-1985 begonnen in
Wormerveer. In Bergen op Zoom geniet Jo Meester (zie foto 9) van zijn welverdiende rust nadat hij op
20-07-1952 tot priester is gewijd.
Wij kregen van een oud misdienaar een foto die hij kreeg van Piet Hooiveld bij zijn 2e vertrek naar
de missie op 12-04-1951 waar hij reeds na zijn priesterwijding (neomist) 09-02-1930 op Java was
begonnen en waar hij 10-08-1954 is overleden. Hij was een zoon van C. Hooiveld en D. de Jong. Zijn
neef Cees Hooiveld die priester werd gewijd op 11-06-1927 en pastoor was in Arniseka (USA) en is daar
op 8-12-47 overleden. De op te richten Parochie Andijk heeft na zijn overlijden een bedrag gekregen om
een altaar aan te kopen, wat in grote dank werd aanvaard. Zijn ouders waren Antonius Hooiveld en A.
Sijm. Deze Antonius (Teunis) Hooiveld heeft vanaf januari 1867 tot januari 1869 nog in dienst van het
pauselijk “ZOUAVEN” leger gevochten tegen het leger van Garibaldi, die het Vaticaan bij
Italië wilde inlijven. Paus Pius IX vroeg toen van overal vrijwilligers om hiertegen te strijden.
Na afloop van zijn 2-jarig contract kwamen hij en zijn dorpsgenoot Jacob Berkhout (zoon van J.
Berkhout-Meester) weer behouden thuis. Verder hebben (in vreemde krijgsdienst!!) in dit Zouavenleger
gediend de Andijkers Kees Sijm, Klaas Paaij en Kees de Kol. Van de in totaal 11.000 voornamelijk Europeanen,
waren er 3181 Nederlanders, waarvan er ± 150 door ziekte of geweld zijn omgekomen. Bij de
val van Rome in 1870 was deze strijd afgelopen. Vooral jonge mannen waren daar (na selectie) heen
gegaan. Ze waren uit op avontuur en de kans om voor en met elkaar te strijden. In Sursum Corda, het
weekblad van het Bisdom Haarlem, stond in 1968 als kop van een artikel: “ZOUAVEN” vochten
een eeuw geleden een verloren zaak. Achteraf wordt daar in een andere tijdgeest over geoordeeld. Wij
laten bij de tentoonstelling tijdens het in jubileumweekend ook wat zien uit die periode zoals oorkonde,
zweetdoek en een verzoekschrift aan de Paus met familie-stamboom enz, enz, enz.
Foto 7: Misdienaars 1957, v.l.n.r. boven: A. Tensen,
P. Kuin, T. Schuitemaker, Sj. v.d. Gulik Hzn., W. Dol, C. Martin, G. Tensen, C. Kolenberg,
B. Kuin en pastoor Minneboo.
Onder: A. v.h. Hof N. Rolsma, Sj. v.d. Gulik Pzn., M. Sijm K. Swart en S. Aker.
De jongste dochter van deze Teunis Hooiveld was Antonia (bekend als Teun Kip) en woonde tot haar
overlijden aan de Dijkweg 531 (nu ± 406) en mede omdat zij haar zuinig opgespaarde vermogen
aan de kerk heeft nagelaten staat op haar grafsteen van 10-02-63 'weldoenster van de parochie'.
Hierdoor ziet u ook jaarlijks de kosten van de grafrechten in het financieel verslag. In de jaren
zestig heeft de kerk mede door een aantal schenkingen en de afwerking van de DOS (bruidsschat van de
Parochie Wervershoof), de basis kunnen leggen voor een financiële ondergrond voor de bouw van
een nieuwe kerk.
We lazen in de Binding (weekblad voor Wervershoof e.o.) van 12-08-1998 een stukje over Zaggie en Rodus,
waarvan de eigenlijke namen waren Jan en Dirk Meester Klzn. Deze Rodus huisde samen met zijn broer
Zaggie als 2 vrijgezellen in de Bangert 488. Hun namen hadden ze te danken aan hun buurman. In het
begin van de aardappeloogsttijd vroeg hij eens of zij al moesten roden, waarop zij antwoorden “Maandag
beginnen wij zaggies te rodessen” Na zulk soort opmerkingen had je in de oude Bangert al snel
een bijnaam. Maar volgens de verhalen schijnt Rodus op een kermiszondag in 1909 een verschijning te
hebben gehad. Hij werd zo van een “gebruiker” van de ene op de andere dag, een zeer godsdienstig
iemand. En in plaats van op kermismaandag naar het 1e deuntje te gaan, ging hij in het zondagse pak
met de rozenkrans in de hand en onder het uitroepen van zeer christelijke schietgebedjes naar de mis
van half negen, het zogenaamde “gele klompenmissie”. (In Wervershoof natuurlijk). Vanaf
dat moment was hij volledig bekeerd. Na het overlijden in 1951 van deze Rodus bleef zijn broer Dirk
(voor ons Jan de Dirk) dagelijks de Krimper kerk bezoeken en hij zat altijd op zijn vaste (niet gekochte,
maar gewoon vrije) plaats, op de derde hoekbank van de zijbeuk. Hij was voor ons een opvallend iemand,
omdat hij nooit de communie mocht ontvangen. Het schijnt namelijk zo te zijn, dat hij op een morgen
dat er een aantal missen achter elkaar werden opgedragen, 2x de communie had ontvangen. Dat was natuurlijk
ten strengste verboden. Na zijn overlijden in 1960 heeft de kerk zijn nalatenschap mogen ontvangen.
Er was ook een familie die het aangebrachte logo aan de buitenzijde van de huidige kerk geschonken.
Heeft u al eens goed bekeken hoe mooi dat is?? Een andere parochiaan heeft de huidige kleden voor altaar
en lezenaar in 4 verschillende kleuren geschonken. Het is een prachtige verfraaiing voor ons altaar.
