» Religie » Feestkontakt 50 jaar parochie Andijk 1948-1998 » Pagina 16-17
In 1967 kwamen wij met ons gezin in Andijk wonen en in de loop van dat jaar kregen wij huisbezoek
van Pastoor Stet. De contacten met de parochie beperkten zich tot het bezoeken van de kerk aan de
Krimpen op zaterdagavond of zondagmorgen. Een erg rustige tijd, maar dat zou spoedig veranderen.
Het kerkbestuur bestond in die tijd uit: voorzitter en hoofd van de parochie
Pastoor Stet, secretaris Th. Sijm, penningmeester C. Kuin, D. Botman en D. Dol
als leden. In de achterliggende jaren was het kerkbestuur tevens schoolbestuur.
In 1967 is dit ontkoppeld en Niek Sijm was de eerste voorzitter van de stichting
Katholiek onderwijs Andijk, maar pastoor Stet bezocht de vergaderingen nog
regelmatig.
Er waren reeds plannen om te komen tot de bouw van een nieuw kerkgebouw, want op
de kerk aan de Krimpen rustte het predikaat noodgebouw.
In mei 1968 kwam de heer van Mook als wijze heer van het Bisdom, en adviseerde
het kerkbestuur dhr. Hartemink in de arm te nemen, die veel wist over kerkenbouw
en subsidiemogelijkheden. In 1969 was er een stemming voor een nieuw te bouwen
kerk. 40% van de gezinnen bracht een stem uit. Daarvan waren 76 personen vóór
de bouw van een nieuwe kerk, 34 tegen de nieuwbouw, 1 onthouding en 1 stem voor
een gebouw met meerdere mogelijkheden.
14 januari 1971 werd een bouwcommissie samengesteld met daarin pastoor Stet, de
heren C. Kuin, P. Wildoër, W. Wester, P. de Vries en W. Keurentjes, mevr. Truus
de Wit en mevr. Afra Bakker-Kuin. (ook genoemd worden: Th. Sijm, D. Botman, W.J.
van Baar en G.J. Sijm). Architect Vlaming maakte een schetsontwerp met een
globale begroting van een kerk met pastorie. Bij het zien van deze cijfers werd
het even stil, want zo kwamen we ongeveer ƒ 200.000,= te kort. Dit maakte dat
toch weer naar de mogelijkheden van de Krimpen werd gekeken, maar dit had niet
de voorkeur van de bouwcommissie, omdat we dan jarenlang aan een oud, lang en
laag pand vastzaten. De situeringscommissie van het Bisdom en de dekenale
financiële commissie bogen zich ook over de situatie en die raadden nieuwbouw af.
Om te helpen in deze benarde situatie kwam het kinderkoor van mevrouw de Graaf
op een vergadering op muzikale wijze honderd gulden aanbieden, hetgeen verdiend
was met het uitbrengen van een grammofoonplaat. Nadat verschillende plannen de
revue gepasseerd waren kwam architect Vlaming met plan 9. Hij had 2 situaties
geschetst met een verbinding naar Sarto. Het was een prefabgebouw. In verband
met de levensduur van zo'n gebouw waren we hierover niet enthousiast. Maar
voor het van tafel te vegen, gingen we in januari 1972 met twee auto's en een
deel van de bouwcommissie naar Hintham in Brabant toe, waar zo'n prefab kerk
stond. Men was daar heel tevreden en enthousiast met hun kerk en ook bij ons
gingen de neuzen wat meer dezelfde kant op staan. Het kerkje had sfeer, mede
door zijn soberheid, en het was functioneel en betaalbaar. De bouwcommissie
wilde niet alleen een kerk bouwen; het was ook zaak de parochie niet met een
grote financiële schuld te laten zitten. De meeste leden van de bouwcommissie
waren inmiddels voor prefab bouw, maar beter en duurzamer dan wat we in Brabant
hadden gezien. Namens het Bisdom kwam dhr. de Nijs, burgemeester van Ursem, een
keer in een vergadering bemiddelen om te proberen eenheid te krijgen in de
visie. In juli 1972 werden we bij het Bisdom ontboden en kwamen alle plannen en
problemen over tafel.
Het Bisdom adviseerde ons beide plannen, t.w. nieuwbouw bij Sarto of verbouw van
de kerk aan de Krimpen aan de parochie voor te leggen en de parochianen te laten
stemmen. Aan beide plannen gaf het Bisdom zijn goedkeuring. Er werd een hearing
gehouden in Sarto en beide plannen werden, gestaafd met tekeningen en
kostenramingen, aan de parochianen voorgelegd. De parochianen die er waren kozen
in meerderheid voor prefab-houtbouw bij Sarto. De bouwcommissie kreeg die avond
de opdracht de bouw te realiseren. Helaas viel de uitslag van de hearing bij de
thuisblijvers niet in goede aarde en kwam er nog de nodige tegenactie. De
parochie dreigde zelfs voor de toekomst in tweeën gespleten te worden. Na
bemiddeling van een vicaris van het Bisdom, kon eindelijk begonnen worden met
aan “Vermeulen Houtbouw” uit Brabant de opdracht te geven. Er moesten nog
diverse hobbels genomen worden, zoals verplaatsing van het voetbalveldje, aanleg
parkeergelegenheid, interieur en aankleding van de kerk e.d. maar op 22 december
1973 is het dan zover. De nieuwe kerk wordt op feestelijke wijze in gebruik
genomen. Men is blij met de nieuwe kerk. Van enige anti-gevoelens is geen sprake
meer. Naast alle bouwperikelen ging het gewone parochiegebeuren ook door. Op 2
december 1972 was er voor de eerste keer een Eucharistieviering in de noodkerk
van de Ned. Herv. Gemeente aan de Horn in Andijk. Dit als service voor de
parochianen in Andijk-Oost en plan Zuid. Een aantal jaren werd daar 1x per maand
gekerkt, waar meestal een pater van Mill Hill uit het Missiehuis van Hoorn
voorging. Door het priestertekort werd het echter steeds moeilijker een
voorganger te vinden. Er werd besloten met deze vieringen te stoppen. Voor de
muzikale ondersteuning in de Herv. Kerk werd er een koorgroep gevormd. Hieruit
ontstond later de zanggroep “Vriendenkring”. Deze ondersteunde de
liturgische werkgroep die regelmatig een thematische viering voorbereidde.
In 1973 besluit mevrouw de Graaf te stoppen met het kinderkoor en gelukkig
vonden we in meester Piet Laan een goede en enthousiaste vervanger.
Foto 3: Kostersechtpaar 1974-1979. Trouwfoto van
D. Meester en Tr. Nieuweboer in 1956.
In mei 1974 raakt pastoor Stet in het ziekenhuis en bleek ernstig ziek te zijn.
Per 1 oktober 1974 was het niet langer mogelijk de pastorale zorg voort te
zetten en ging hij met emeritaat. Op 16 oktober overleed hij. Vanuit Wervershoof
had men al een tijd de helpende hand geboden en 7 november in dat jaar
aanvaardde pastor Janssen het voorzitterschap van het kerkbestuur in Andijk.
Piet de Vries had in die moeilijke maanden als vice-voorzitter de taken
waargenomen. De pastores Janssen, Berkhout en Groot, gingen bij toerbeurt voor
in de Eucharistie in Andijk.
In 1976 wordt de eerste keer een aktie Kerkbalans gehouden om de financiële
positie gezond te houden. De opbrengst was ƒ 17.260,=.
Dhr. Cor Kuin verhuisde naar Wervershoof en wilde bedanken als lid van het
kerkbestuur. Maar Cor Kuin zou Cor Kuin niet zijn als hij niet een creatieve
oplossing wist te bedenken om zijn vertrek te compenseren. Hij werkte zoon Jos
in, in de financiële administratie en in januari 1978 was de
bestuurssamenstelling als volgt: Voorzitter: pastor A. Janssen, secretaris: Theo
Sijm, penningmeester: Gert Sijm, vice-voorzitter: Piet de Vries, lid: Wil
Keurentjes, financiële administratie: Jos Kuin.
Inmiddels was ook de tijd aangebroken dat leken voorgingen in vieringen. Met
name de avondwake bij overlijden werd als zeer positief ervaren, mede ook om de
pastores wat werk uit hun handen te nemen. Pastor Berkhout en pastor Groot
hebben inmiddels de pastorie verlaten, dus voor pastor Janssen breekt een zeer
drukke tijd aan.
Als afsluiting van het jaar 1978 is toestemming van het bisdom verkregen voor de
bouw van een klokkenstoel, om de kerk compleet te maken. De bouwvergunning kan
bij de Gemeente worden opgehaald.
Wil Keurentjes