» Boeken
» Stichting Ontwikkeling Leliecultuur
» Pagina 7
Stichting Ontwikkeling Leliecultuur
De eerste initiatieven die later de S.O.L. vormden, waren dus niet de uitvinding
van het wiel, dat was al uitgevonden, maar meer de uitvinding van een beter,
aangepast wiel. Toch kun je er beslist niet omheen dat het in hoofdzaak die groep
kwekers was die in het leliegebeuren wilde blijven en wilde meedraaien, maar
die door een aantal problemen om enigerlei reden hun draai nog niet hadden kunnen
vinden. Dat waren ook degenen die belang zouden hebben bij een samenwerkingsverband,
dat waren ook degenen die dit opperden, bediscussieerden en initiatieven door
wilden zetten binnen het K.A.V.B. (Bloembollencultuur) gebeuren.
Het bestuur, waarvan de meesten zelf niet zoveel direct belang hadden, pakte
dit op en toonde zich als bestuur beslist actief en slagvaardig.
Toch kom je daarvoor, in de periode die vooraf ging aan de S.O.L., en heden ten
dage nog steeds één ding tegen dat mist, terwijl dat juist het
allerbelangrijkste is en ook een vraag die bij de produktie van ieder produkt,
wat dan ook, wordt gesteld, namelijk, hoeveel kan de markt gebruiken. Voor hoeveel
produkten is er een goede markt en wanneer is er teveel? Als je gloeilampen produceert,
kun je die nog een paar jaar bewaren, maar een bol moet op tijd worden verkocht.
We gaven al aan dat er behoorlijk wat ontwikkelingen gaande waren en we kunnen
erbij vertellen dat er toch, door mensen die een klein stukje van iets nieuws
(toen ook de nieuwe zaadlelies als Golden Splendour en Pink Perfection) hadden,
leuke successen behaald werden, en als iemand zoiets van zijn buurman ziet, wil
hij dat ook.
In deze context is het wel komisch en interessant om het eerste gezamenlijke
initiatief te bezien, namelijk het gezamenlijk zaaien van 2,5 ha. leliezaad in
1967 op een perceel in de Wieringermeer. Als we er van uit gaan dat van deze
1.750 rr. ongeveer 1.500 stuks per rr. hadden kunnen worden geteeld, dan waren
er dus 2.600.000 (meer dan 2,5 miljoen) Regales onderweg. Hoe het precies gegaan
is weet ik niet. Men was niet zo enthousiast om daarover te vertellen, maar als
ik het goed begrepen heb, greep de voorzienigheid in. In de fase dat het zaad
begon te kiemen, hebben de sluizen van de hemel zich geopend met een grote plof
water die de grond in elkaar sloeg (slemp). Daarna kwam de zon die de slemplaag
keihard maakte en alle 2.600.000 embryolelietjes zijn een miserabele dood gestorven.
Een soort abortus van lelies door de voorzienigheid.
Klik hier voor een grotere versie van onderstaande scan.
Andere artikelen op deze website:
