▲

» Religie » Strijd en Zegen » Pagina 49-50

Het avondmaalsbrood was alleen te verkrijgen op speciale vergunning en dan nog via de Ned. Herv. kerk.

In 1941 kregen wij een schrijven van de Burgemeester om opgave van de collecten. De kerkeraad weigerde. Natuurlijk weigerde hij!

De dappere Vrije Westfries, ons streekblad met de bekende hoofdredacteur K. Norel, moest opgeheven worden, want hij kon niet zwijgen over het ons aangedane onrecht en leed. Zelf mocht hij logeren in de gevangenis aan de Weteringschans in Amsterdam.

6 aug. 1940 kregen wij de mededeling dat op de verjaardag van Hare Majesteit de Koningin en op de verjaardagen van het koninklijk huis geen speciale Godsdienstoefeningen mochten worden gehouden.

De kerkeraad dient een protest in tegen alle rechtsschennis en Jodenvervolging bij de Classis, om dit gezamenlijk te brengen via de aangewezen deputaten bij de Hoge Overheid. En in die droeve tijd beroerden allerlei moeilijkheden inwendig en uitwendig de kerk zo ernstig, dat schrijver dezes zich zelden een moeilijker tijd in onze kerkgeschiedenis kan indenken.

Herhaalde keren komen de kerkvisitatoren om te trachten de moeilijkheden, die ontstaan zijn door allerlei geruchten en feiten betreffende onze predikant, te boven te komen. Een en ander loopt uit op een aanvrage om ziekteverlof van onze Dienaar des Woords, op grond van chronische lichamelijke afwijking.

In dat licht is er trouwens veel verklaard van de moeilijkheden onderling, omdat deskundigen hier wel degelijk verband hebben geconstateerd. Een en ander is na verloop van tijd uitgelopen op een emeritaats-aanvrage van Dr H. Steen, die inmiddels gepromoveerd was tot doctor in de wijsbegeerte. Helaas is zelfs geen afscheidspredikatie door hem gehouden.

Met hem ging een man heen die een grote liefde had voor de Gereformeerde Kerk. Die niet aarzelde in het krijt te treden tegen een man als Prof. Waterink — zie zijn brochure: Hernieuwd Apolinarisme. — Die in zijn schrijven „De toekomst der Kerk&brquo; met klem waarschuwt tegen alle verslapping. Hoe komt hij op voor het gezag. Gezag in elke levenskring . Ook kerkelijk gezag. Gezag dat berust op de voortreffelijkheid van de gezagsdrager is geen gezag. Het gezag dat berust in Hem die het verordineert, en omdat het in Hem wortelt moeten wij de gezagsdragers eren.

Zijn catechisatieboek is voor velen onvergetelijk en die hem hoorden catechiseren, werden er zeker door gegrepen. Zijn prediking was meermalen zo indringend, dat velen zich nog levendig verschillende preken kunnen herinneren, wat werkelijk niet van alle predikanten kan worden gezegd.
Nog geruime tijd heeft hij als emeritus-predikant, voornamelijk in Friesland en Groningen het Woord bediend. In 1953 na een lang ziekbed heeft de slopende kwaal een einde aan dit leven gemaakt. De Petrus-Figuur was bij zijn Meester. Een deputatie van onze kerk was bij de begrafenis tegenwoordig.

Maar had dan in maart 1942 de emeritaats-aanvrage bij de classis zijn beslag gekregen, het daaraan voorafgaande ziekteverlof plaatste de kerkeraad telkens voor grote moeilijkheden.

Het ledental der Kerk naderde de 1900 zielen. Behalve dat in de predikdienst moest worden voorzien was er ook het ziekenbezoek en de catechisatie.

Besloten werd uit te zien naar een hulp in deze nood, te meer, waar alle catechisaties toen door de tweede voorzitter, in werkelijkheid de voorzitter, werden waargenomen. Dit werd op den duur onhoudbaar.

 

---