» Boeken » Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding » Pagina 12
In plaats van alleen maar te veroveren, moesten de Duitsers toen al hun
krachten inspannen om de oprukkende legers van de geallieerden aan de ene
kant en de Russen aan de andere kant tegen te houden. Voor ons betekende
het in ieder geval dat dit misschien het begin van de bevrijding was.
De Duitsers begonnen zo langzamerhand een chronisch gebrek te krijgen aan van
alles en nog wat. Je moest wel goed uitkijken als je een rondje ging
fietsen, want het kon best gebeuren, dat je lopende thuiskwam, omdat je fiets gevorderd was.
Met auto's was het precies zo, en ook op Andijk
hebben de mensen het zekere voor het onzekere genomen en de wagens
verstopt. Men werd wel vindingrijk in die tijd, wat het schuilstoppen
betrof. Een hele mooie plaats voor een auto was een hooiberg. De wielen eraf de auto op blokken, hooi erover en weg was ie.
En de auto's die wel bleven rijden, hadden daarvoor een speciale vergunning en een
gasgenerator. Want alle benzine die er was, hadden de Duitsers zelf hard
nodig, dus moest er surrogaat brandstof komen om de auto's te laten
rijden. Sommige auto's leken toen meer op een luchtschip. Ze hadden grote
ballonnen met gas op het dak. Weer anderen hadden opzij een grote kachel
waarin houtgas gestookt werd. Je zag ze zelfs rijden met een
aanhangwagentje waar de gasketels op stonden. Afijn, men kon dan rijden,
maar de snelheid was er dan ook naar. Slecht, of helemaal niet starten,
waren mankementen, die men heel gewoon vond. Als zo'n ding eenmaal liep,
leek het geluid op alles, behalve op een goedlopende automotor. Zodoende
heeft dat stel apekoppen van jongens die op een middag op de berm van de dijk liepen te stenen gooien het verschil ook best gehoord.
Goedlopende auto's waren in die tijd een zeldzaamheid en behoorden haast altijd toe
aan de bezetters. De jongens keken in de richting waar het geluid vandaan kwam en jawel hoor, om de bocht in de dijk kregen