Kistemaker

Thuis » Boeken » Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding » Pagina 18

- 18 -

Gelukkig bleek bij nader onderzoek, dat verschillenden een geldige "Ausweis" hadden, en die werden weer vrijgelaten. Zo'n Ausweis gaf recht op vrijstelling van dienst of om op het land te werken of zo iets. Veel mensen hadden zo'n ding, meestal vals, maar dat wisten de Duitsers weer niet. Enkele jongens werden na afloop van de razzia toch meegenomen. Dat was verschrikkelijk, want ze zijn jaren weg geweest onder de meest gruwelijke omstandigheden in verschillende concentratiekampen. Eén van hen is pas een jaar na de oorlog teruggekomen. Zover hadden de Duitsers hem weggevoerd. Eigenlijk dacht iedereen toen al, dat ie nooit meer terug zou komen, maar toch kwam er op een goede dag bericht, dat hij onderweg was naar huis. Dat is toen feest geweest, temeer omdat al de mannen, die toen bij deze razzia gepakt waren, allemaal weer terug waren.

Ondanks de zeer vele onderduikers die er in die tijd in Andijk waren, zijn er bij razzia's van de Duitsers nooit veel gepakt. Dat kwam in de eerste plaats door het uitstekende "alarmsysteem" wat de mensen van het Andijker verzet hadden opgezet. Elke onderduiker kreeg steeds van dezelfde persoon een seintje als er een razzia op komst was. Dan gingen de onderduikers bij tientallen met schuiten de polder in. Jullie zullen weleens gehoord hebben dat de polder die ten zuiden van ons dorp ligt tot voor 12 jaar terug allemaal uit eilandjes bestond met erg veel sloten er omheen. De tuinders gingen toen altijd voor een hele dag van huis, met hun schuiten de polder in.

Op die stukken land, die eilandjes dus, stond in de meeste gevallen wel een klein schuurtje (een boetje), waarin het meegenomen brood werd gegeten, of waarin bij regen werd geschuild. Nu, die schuurtjes dat waren de plaatsen waar die onderduikers naar toe gingen als er gevaar dreigde en dat was meestal in de nacht. Het was beslist niet zo lollig, vooral als het koud was. Maar het was wel veilig want de Duitsers durfden eigenlijk die polder niet in, zeker bang dat ze zouden verdwalen met al die sloten en op die schuiten hadden ze het niet erg begrepen, ze konden er niet mee omgaan.


© 2001-2023 | Sitemap | Contact

Facebook: Ansichtkaarten van Andijk