» Boeken » WO II » Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding » Pagina 20
Eén van de leiders van de Ondergrondse groep van Andijk, stencilde
zelf het illegale, dus verboden, blad: "De Waarheid". Nu is dat
een dagblad evenals het "Vrije Volk", "Trouw" enz.
Maar toen was het levensgevaarlijk om zulk werk te doen, want dergelijke
illegale blaadjes zetten de mensen aan om verzet te plegen, de vijand
schade toe te brengen en het vermelde natuurlijk de juiste frontberichten.
Op een dag was hij daar druk mee bezig. Alles lag verspreid over de tafel,
en de grond, toen er iemand aan kwam rennen en hem waarschuwde met de
woorden: "Pas op, de moffen komen er aan". Ze waren al
gevaarlijk dichtbij. Alles werd snel bij elkaar gegraaid en hals over kop
verstopt. Net had ie alles in het schuitenhok verstopt en de laatste
resten drukinkt van z'n handen gewassen, toen de Duitsers het erf op kwamen.
Waarschijnlijk tot hun grote spijt hebben ze niets gevonden, maar als de
waarschuwing even later was gekomen, dan had deze man waarschijnlijk niet
meer geleefd. Want het was vooral dit soort werk, waarvoor de bezetter
geen pardon kende. En toch gingen de mensen er mee door om dingen te doen,
waar de bezetter last van had. En denk nu maar niet, dat ze alles deden
omdat het zo lekker spannend was, want het was bittere ernst. Het werd
gedaan om de vrijheid weer terug te krijgen en om de medemens te helpen.
Heel veel mensen deden er aan mee, in grote en kleine daden. Ongeacht hun rang of stand, geloof en overtuiging.
Kleinzielige dingen speelden toen geen rol. Men had elkaar teveel nodig.
Zo heeft een mevrouw, die het postkantoor in Andijk West beheerde, meer
dan eens de mensen hier gewaarschuwd. Zelfs in de nacht werd ze wel uit
bed gebeld door mensen van de ondergrondse uit andere plaatsen, dat we
hier rekening moesten houden met een razzia, of huiszoeking bij de één
of ander. Ook aan deze waarschuwingen was het te danken dat er levens zijn
gered van mannen en jongens, die anders door de vijand zouden zijn opgepakt.
Het ging de vijand steeds slechter en Radio Oranje meldde iedere keer weer
winstpunten voor de geallieerde en Russische legers. Vlogen de Engelse en
Amerikaanse vliegtuigen voorheen alleen Is nachts, nu zagen we ze overdag ook al.