» Boeken » WO II » Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding » Pagina 30
Op een zondagmorgen reed er bij één van de mensen van de Ondergrondse
in Andijk een ziekenwagen het erf op. En in plaats dat er een in ging kwam
er een kerngezonde patiënt uit springen. Hij werd in Enkhuizen hevig
gezocht, en deze manier was bedacht, om hem veilig en wel weg te werken.
Er was geen Duitser, die het in z'n hoofd haalde om een ambulance met een
ernstig zieke erin, aan te houden. Achteraf kun je om zoiets wel weer
lachen, maar toen was het hoogst gevaarlijk. Voor de mensen die er mee te
maken hadden, was het altijd een hele zorg hoe alles zou aflopen.
Op een zondagmiddag in de zomer, stond voor de kerk op de Middenweg,de
Ortscommandant van Medemblik met een soldaat te wachten tot de dienst
afgelopen was. Waarschijnlijk waren ze gekomen om papieren te controleren,
anders waren ze wel met meer soldaten gekomen. Toch kon zoiets nog lastig
genoeg zijn, want in de kerk zaten ook heel wat onderduikers en het was de
vraag, of ze allemaal goede papieren bij zich hadden.
De Duitsers hadden er al één te pakken, die op straat liep te wandelen en
te laat in de gaten kreeg dat de beide militairen voor de kerk stonden.
Bij navraag had hij bepaald geen papieren bij zich, want in ieder geval
moest hij tegen de muur van de kerk gaan staan en daar wachten. Een
tweede, die hen ook te laat in de gaten kreeg, werd ook aangehouden. Ook
geen papieren maar hij wist ze aan het verstand te brengen, dat hij
vlakbij woonde en ze wel even zou halen. Ze vonden het nog goed ook. Maar dat hij niet meer terugkwam, spreekt vanzelf.
Ondertussen waren de mensen in de kerk ook gewaarschuwd, en de dominee
liet de mensen het ene vers na het andere zingen, om de onderduikers de
gelegenheid te geven schuil te kruipen. Achter het orgel liep een trap
omhoog naar de koepel van het kerkgebouw. Weer anderen verdwenen door een
gat onder de vloer. Toen de dienst afgelopen was, kwamen er alleen maar
mensen uit het gebouw die voor de Duitsers niet belangrijk waren. In elk
geval niemand, die vanwege zijn leeftijd in aanmerking kwam om voor
soldaat te spelen. En die wel gecontroleerd werden, hadden geldige papieren.