» Boeken » WO II » Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding » Pagina 44
Ze haalden het in elk geval niet in hun hoofd om wat te doen, trouwens
de B.S. deed ook niets, die hebben hun alleen maar laten zien wat ze hadden. Ze zullen wel beseft hebben, dat hun tijd voorbij was.
Iedere dag had weer een nieuwe verrassing. Op verschillende plaatsen in
Andijk werd echt wittebrood uit Zweden uitgereikt. Jongens nog an toe, wat
waren we daar van ondersteboven. We stonden er allemaal omheen, toen
moeder het brood sneed, het rook zo lekker en het zag heel mooi wit. We
aten het zomaar op, zonder boter of beleg en vonden het toen nog lekkerder
dan nu het lekkerste gebakje. Soldatenbiskwie's kregen we ook. Ze leken
wel wat op de crackers van nu. We aten ze tot we bijna zelf biskwie waren.
Je kon ze zo opeten, er pap van maken, of er wat eigengemaakte jam op
doen, 't maakte niet uit, 't was alles even lekker. Op school kregen we
legerchocola. Chocola hadden we ook al 5 jaar lang niet meer gezien. Daar
waren we heel zuinig mee, een hele reep voor jezelf, 't was niet te geloven.
We zagen in die tijd ook voor het eerst Canadezen. Op een middag stonden
alle schoolkinderen en een heleboel mensen bij het gemeentehuis. Excelsior
en Sursum Corda hadden hun ondergedoken toeters ook weer te voorschijn
gehaald, en dat ze met hun muziek de feestvreugde danig verhoogden is wel duidelijk. En daar kwamen ze dan.
Het was maar een kleine colonne legerwagens, maar zelden zullen er in
Andijk mensen zo toegejuichd zijn als die Canadezen. Ze lachten maar en
zwaaiden naar de mensen. Het Engelse volkslied werd gespeeld en de
chauffeurs kwamen uit de cabines en gingen in de houding staan. Bij de
chauffeurs bleken tot onze stomme verbazing ook meisjes te zijn. Dat was
weer wat nieuws, vrouwen achter het stuur, dat kon volgens ons nooit goed
gaan. Maar toen even later die meisjes repen begonnen uit te delen, maakte dat voor ons de zaak natuurlijk al heel anders.
Enkele weken later op zaterdag 30 juni 1945 maakten we kennis met de
jongens van het Engelse leger. Er kwam toen een Engels voetbalteam een
wedstrijd spelen tegen het eerste efltal van "A.V.V." Dat
gebeurde nog op het oude A.V.V.-veld achter "De Meestoof". Het
was een prachtige wedstrijd met erg veel publiek en onze plaatselijke
muziekkorpsen waren natuurlijk weer present. A.V.V. won ook nog, maar dat was niet het belangrijkste.